سودای سیمرغ| ابر بارانش گرفته، قصه ای معمولی با یک شالوده غلط

موضوع اصلی فیلم ابر بارانش گرفته، یعنی امید داشتن به بازگشت فردی که مرگ مغزی شده، علاوه بر اینکه سوژه دستمالی شده ای است، سال ها تلاش برای جا افتادن این فرهنگ را زیر سوال می برد که فردی که مرگ مغزی شده، - گروه هنر و رسانه؛مریم اویسی: ابر بارانش گرفته، به کارگردانی مجید برزگر داستان یک پرستار است که برای کمک به یک پیرمرد بیمار راهی شمال کشور می شود.

در همان سکانس ابتدایی، دیالوگ پرستار با بیماری که از خودکشی ناکام بیرون آمده است و اشاره به خودکشی دسته جمعی نهنگ ها و البته تاکید زیاد روی جمله درد داری نشان می دهد که این پرستار یاریگر افرادی است که دیگر امیدی به ادامه زندگی ندارند و می خواهد با کمک به آنها، حال خودش را نیز خوب کند.

  فضای سرد بیمارستان، استفاده از رنگ های خنثی و سرد، نماهایی که نیمی از تصویر در سایه قرار دارد همه نشان از این دارد که روح زندگی در این بیمارستان کمرنگ شده و سارا( با بازی نازنین احمدی) که در چهره اش، احساسات دیده نمی شود، می خواهد این روح را به بیماران برگرداند.

هنوز دقایق زیادی از شروع فیلم نگذشته که کلوزآپی را از یک ساعت شنی بینیم.

ساعتی که شکلی از دریا و ابرهای بالای آن است، و از بین رفتن تدریجی ابر شنی و تبدیل آن به آب دریا  که چرخه تشکیل باران است، خود مبین دلیل نامگذاری فیلم است.